سفالگری هنری است که قدمتی به طول تاریخ دارد و گواه این مطلب ظروف سفالین کشف شده در غارها‌ست که عمر بعضی از آن‌ها نزدیک به هفت‌هزار سال است. هنرمندان مازندرانی با استفاده از هنر خود و گِل پخته ظرف‌های زیبایی را می‌سازند که در فروشگاه‌های صنایع دستی در مقابل چشمان خریداران می‌درخشند. بهنمیر، جویبار و قائمشهر از شهرهایی‌اند که بیشترین میزان ظروف سفالی در آن‌ها تولید می‌شوند.
از ایام قدیم در استان مازندران توجه خاصی به این هنر شده و ظروف بسیار زیبا توسط هنرمندان مازنی خلق شده است. به طوری که کارگاه‌های تونلی با تعداد زیادی کوره از ابتدا تا انتهای کلاگر محله جویبار محل کار استادان سفالگری مازندران همچون غلامعلی چینی ساز، عزیزالله فکوری، عظیم بخشی، یوسف طالبی و سبحان نجفی قرار داشتند. زمانی سفالینه‌های کلاگر محله جویبار بازارها را به تسخیر خود درآورده بودند و چهارشنبه بازار قائمشهر و پنجشنبه بازار بهنمیر محل عرضه و فروش هنر دست استادان بود.
سفالگری در مازندران از رشته‌های بسیار رایج است. خاک رس در منطقه بسیار یافت می‌شود و به دلیل در دسترس بودن خاک رس، این رشته از رشته‌های رایج استان می‌باشد.