طبق تقسیمات کشوری آبان ماه سال 1316 هجری شمسی، کشور ایران به شش استان تقسیم شد که تهران در استان شمال که شامل 13 شهرستان بود، قرار گرفت. طبق اصلاحیه‌ای که در دی ماه همان سال صورت گرفت، کشور به 10 استان تقسیم شد و شهرستان تهران جزئی از استان دوم شد. در تقسیمات سال 1321 تهران به استانی مستقل تبدیل شد و با اعمال تغییراتی گسترده در سال 1335 هجری شمسی تعداد استان‌ها به 13 رسید و شهرستان تهران به همراه شش شهرستان دیگر استان مرکزی را تشکیل دادند.