شعر در معنای عام و کلی آن، بیان احساس و عاطفه و تأثر شاعر است از همه آنچه در او احساس و عاطفهای برمیانگیزد، یا تأثری به وجود میآورد. بنابراین شعر میتواند منثور باشد یا منظوم، زیرا آنچه که شعر را از غیر شعر جدا میکند، مفهوم شعری است نه وزن و قافیه که سخن را به سلک نظم میکشد. پیشینیان ما برای شعر ویژگیهایی برمیشمردند مانند: موزون بودن، مقفی بودن و خیالانگیز بودن.