هنوز هیچ مطلبی وارد نشده!
هیچ نتیجهای برای جستجوی شما یافت نشد.
آخرین عناوین
تنیده یاد تو، در تار و پودم، میهن، ای میهن! / بود لبریز از عشقت، وجودم، میهن، ای میهن!
آه این سر بریده ماه است در پگاه؟ / یا نه! سرِ بریده خورشیدِ شامگاه؟
منم پور ایران و نام آورم / ز نیروی شیران بود گوهرم
سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار زمانی غزلی را درباره حضرت علی(ع) سرود که بعدها به یکی از مهم ترین اشعار مذهبی در مدح امیرالمومنین تبدیل شد. اکنون با روخوانی این غزل شورانگیز همراه شما هستیم
گفتم که روی خوبت، از من چرا نهان است؟ / گفتا: تو خود حجــــــابی، ورنه رُخم عیان است!
گفتم که از که پرسم، جانــــا نشانِ کویت؟ / گفتا: نشان چه پرسـی؟ آن کوی، بی نشان است!
گفتم: مرا غــــــم تو، خوش تر ز شادمانی / گفتا که در ره ما، غـــــــــم
ای خدا، ای فضل تو حاجت‌روا / با تو یاد هیچ کس نبود روا - قطره دانش که بخشیدی ز پیش / متصل گردان به دریاهای خویش
تنیده یاد تو، در تار و پودم، میهن، ای میهن! / بود لبریز از عشقت، وجودم، میهن، ای میهن!
آه این سر بریده ماه است در پگاه؟ / یا نه! سرِ بریده خورشیدِ شامگاه؟
منم پور ایران و نام آورم / ز نیروی شیران بود گوهرم
سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار زمانی غزلی را درباره حضرت علی(ع) سرود که بعدها به یکی از مهم ترین اشعار مذهبی در مدح امیرالمومنین تبدیل شد. اکنون با روخوانی این غزل شورانگیز همراه شما هستیم
گفتم که روی خوبت، از من چرا نهان است؟ / گفتا: تو خود حجــــــابی، ورنه رُخم عیان است!
گفتم که از که پرسم، جانــــا نشانِ کویت؟ / گفتا: نشان چه پرسـی؟ آن کوی، بی نشان است!
گفتم: مرا غــــــم تو، خوش تر ز شادمانی / گفتا که در ره ما، غـــــــــم
ای خدا، ای فضل تو حاجت‌روا / با تو یاد هیچ کس نبود روا - قطره دانش که بخشیدی ز پیش / متصل گردان به دریاهای خویش