تبرک به معنای مبارکشدن و برکت پیداکردن است. تبرک منشأ و ریشه قرآنی دارد. زمانی که حضرت یعقوب (ع) از فراق یوسف نابینا شد، به تصریح قرآن کریم، آن حضرت لباس یوسف را بر چشم خود نهاد و بینایی خود را باز یافت. تبرک و استشفا به پیراهن یوسف، نمونهای از تبرک به چیزی است که به شکلی منسوب به اولیای الهی است.