یکی از روش‌های تشریح ایجاد برش از سمت عصب بینایی است. برای این کار ابتدا لایه‌های اطراف چشم را به آرامی جدا می‌کنیم تا کار برش راحت‌تر انجام شود

در بخش دیگر زجاجیه را می‌بینیم که به حفظ شکل کروی چشم کمک می‌کند. زجاجیه مایعی شفاف و ژلاتینی است و رگ‌های خونی در آن قرار دارد. کرۀ چشم خالی دارای سه لایه است. لایۀ شبکیه سفید، نازک و ناپیوسته است. شبیکه دارای سلول‌های گیرنده‌های مخروطی، استوانه‌ای

با باز کردن لایۀ چشم، زلالیه خارج می‌شود. ماهیچه‌های مژکی، تارهای آویزی که به عدسی متصل‌اند، خود عدسی، قرنیه و مردمک را هم با این برش می‌توانیم ببینیم. مردمک در چشم گاو و گوساله بیضی و در چشم انسان به شکل دایره است. عنبیه و ماهیچه‌های آن هم در این بخش

حرکات چشم با کمک ماهیچه‌های اطراف آن انجام می‌شود. همچنین در اطراف چشم لایه‌های چربی هست که از آن حفاظت می‌کنند. برای تشریح چشم تمام لایه‌های اطراف آن را جدا می‌کنیم. می‌توانیم از قسمت قرنیه یا عصب چشم شروع می‌کنیم. ما نمی‌توانیم زلالیه را ببینیم؛ چون

عقب تالاموس، فضای بطن سه است که با بطن‌های جانبی یک و دو ارتباط دارد. در ادامه هم بطن چهارم قرار گرفته که به مخچه متصل است. بالای مخچه بخش‌های مغز میانی وجود دارند که برجستگی‌های چهارگانه نامیده می‌شوند. برجستگی‌های چهارگانه مرکز اعمال انعکاسی بینایی

برای برش مغز، آن را طوری روی سینی قرار می‌دهیم که بخش پشتی آن به سمت بالا باشد و سطح شکمی روی سینی قرار بگیرد. پرده مننژ و رگ‌های خونی در این قسمت قابل رویت هستند. برش را به آرامی از فضای بین دو نیمکرۀ مخ شروع می‌کنیم. برای اینکه بتوانیم تمام بخش‌های مغز