حرف میم از نظر بسامد چهارمین حرف پرتکرار قرآن است و همین بسامد زیاد اهمیت قرائت صحیح آن را بیشتر می‌کند. میم از نظر صحت معمولاً درست خوانده می‌شود ولی از نظر فصاحت و تجوید باید دقت کرد که تلفظ میم به باء مایل نشود. چون این دو حرف قریب‌المخرج هستند، این احتمال وجود دارد؛ به‌ویژه وقتی که این دو حرف در یک کلمه بیایند یا به‌دلیل بیماری، فرد دچار گرفتگی بینی شده باشد. میم ساکن وقتی به واو برخورد می‌کند به‌طور معمولی تلفظ می‌شود و ادغام نمی‌شود. میم مشدّد یا ساکن وقتی به دو حرف میم و باء برخورد کند، با کشیدگی خوانده می‌شود که به این کشیدگی «غُنّه» می‌گویند.