از آنجا که خداوند خود کمال مطلق و بینهایت است انسان را نیز به گونهای آفریده است که در کمال طلبی، به حد و مرز مشخصی متوقف نمیشود و در همه کمالات چون علم و قدرت نهایت آن را طلب میکند. همچنین از آنجا که او از همه فضائل و زیباییها برخوردار است، انسان را نیز به گونهای آفریده است که با بهرهگیری از ظرفیتهای خویش بتواند کلیه فضائل اخلاقی را در خود بپروراند و بروز دهد.