در لحن تعجبی می‌توانیم از ابراز احساسات، توجه به اطراف، افزایش سازگاری با تغییرات به جای بی‌احساسی، احساس شگفتی نسبت به چیزهای منفی، عدم سازگاری با تغییرات و علاقه به یکنواختی استفاده کنیم. در لحن تعجبی مربی اگر عادت داشته باشد نسبت به مسائل مثبت و رابطه‌های مثبت کودکان و اتفاقات مثبت واکنش داشته باشد (هم با رفتار و هم با گفتار و کلام) در حقیقت آن رفتار را در دانش‌آموزانش پایدار می‌کند و از طرفی وقتی که تغییراتی در جایی اتفاق می‌افتد و ما با آن مواجه می‌شویم باید تعجب خودمان را نسبت به تغییرات مثبت نشان بدهیم...